Verici anteni üzerinde belli frekansa sahip bir akım oluşturulduğunda anten etrafında bu frekansta salınım yapan bir elektromanyetik dalga oluşur. Bu elektromanyetik dalgalar uzaktan bilgi aktarımında kullanılır. Bilgi aktarımı için dalga genlik ya da frekans modülasyonuna tabi tutulur. Günlük yaşamımızda kullandığımız telefonlar, televizyonlar, radyolar, wi-fi internet ağları, bluetooth ağları ve uzaktan, kablosuz veri aktarımı yapan tüm cihazlarda bu yol izlenir.
Verici antenden yayılan bu elektromanyetik dalgalar geçebildikleri tüm ortamlara yayılırlar. Fakat antenlerin konulduğu yerler ile alıcı devreler arasında bazen mesafeler olabilir. Antene gelen dalgaları alıcı devrelere taşınması gerekir. Bu yüzden bu elektromanyetik dalgaların içerisindeki bilgileri maksimum düzeyde elde etmek için bazı taşıyıcı hatlara ihtiyaç duyulur. Bunlara transmission line lar deniliyor. Taşıyıcı hatlar verici ve alıcı antenlerin data uçlarından filtre devreler üzerine aktarılır. Ve daha önce de dediğimiz gibi taşıyıcı hatlar, elektromanyetik dalgadan maksimum güç elde edebilmek için kullanılırlar.
Bu gif durumu güzel bir şekilde açıklıyor sanırım. Şimdi taşıyıcı hatlara bir örnek verelim isterseniz. Taşıyıcı hatlara en güzel örnek , televizyonlar için kullandığımız ve uydu alıcısının anten girişine bağladığımız coaxial kablolardır.
Dikkat ettiyseniz uydu antenlerinin ucuna LMB isminde elektromanyetik geçirgenliği çok yüksek bir materyal bağlanır. Bu materyal uydu anteninin tam odak noktasına konulur ki antene gelen tüm elektromanyetik dalgalar LMB ismindeki materyalin üzerine yansısın. LMB ucuna bu transmission line(Taşıyıcı Hat) dediğimiz kablo bağlanır ve alıcı devrelere yönlendirilir. Aslında bu kablolar elektromanyetik dalga taşırlar. LMB üzerine dik olarak yansıyan tüm elektromanyetik dalgalar LMB içerisinden Coaxial kablo üzerine geçerler ve kablonun içindeki, ve dışındaki iletkenler üzerinde bir akım değişimi oluştururlar böylece dalga içerisindeki bilgi çok düşük bir veri kaybı ile alıcıya ulaştırılmış olur.
